Antyfonarz z klasztoru Augustianów S. Giacomo da Bologna.

Rękopis

W koszyku

Antyfonarz z klasztoru Augustianów S. Giacomo da Bologna. - Rimini 1314 r. - 207 k.+[2] karty ochronne : jednej ręki, inicjały ornamentalne i figuralne ; 59 x 40 cm.

Autor

Bonfantinus Starszy. Neri de Rimini.

Forma i typ

Rękopisy

Gatunek

Rękopisy iluminowane Rękopisy

Indeks R0

CRI

Wersja elektroniczna (Biblioteka Książąt Czartoryskich)

Status dostępności:

Czytelnia - zbiory z magazynu

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 3464 V Rkps (1 egz.)

Strefa uwag:

Uwaga ogólna

Dekoracja malarska: 6 malarskich inicjałów figuralnych, 21 barwnych inicjałów ornamentalnych, liczne inicjały kaligraficzne.

Uwaga dotycząca cytaty bibliograficznej

Jarosławiecka-Gąsiorowska 1934, s. 6, 30-35 il.7, 8; Biblioteka Jagiellońska, Katalog wystawy iluminowanych rękopisów włoskich, Kraków 1934, s. 14, 52 nr 80; P. Toesca, Il Trecento, Torino 1951 p.834 nota 41 (non vidi); S. Nicolini, Per la ricostruzione della serie degli antifonari riminesi di Nero [in:] Arte a Bologna, Bollettino dei musei civici d'arte antica 3 (1993) p.105 14; F. Lollini, Miniatura a Imola: un abbozzo di tracciato e qualche proposta tra Emilia e Romagna e Scheda [in:] Cor unum et anima una, Corali miniati della Chiesa di Imola, a cura di F. Faranda, Imola-Faenza 1994 p.108, 188 (non vidi); Neri da Rimini, Il trecento riminese tra pittura e scrittura, Electa Milano 1995 p.20, 24, 35, 37, 48, 52, 54, 59, 118, 122, 142, 153-6, 160, 162, 166, 168, 172, 200, 202, il. na p.155, 157; G. Dauner, Neue Funde [in:] Kunstchronik 48 Sept./Oct. 1995, hf 9/10 p.446; G. Dauner, Cantami, codice, di Neri la storia [in:] Il Ponte, supplement: Rimini Libri 26 V 1996 p.8-9; Dauner, Neri da Rimini und die Rimineser Miniaturmalerei des frühen Trecento [in:] Beiträge zur Kunstwissenschaft bd 74, Scaneg München 1998 p.120-26, 219-20, 231-2; Marianna Kowalska, Antiphonarium de tempore et de sanctis, Ms. Czart. 3464, praca magisterska 2006, liczne zdj. na CD; Inwentarz B.Czart. I

Uwaga dotycząca uczestników/wykonawców

Skryptor: Bonfantinus St. z Bolonii, iluminator: Neri de Rimini.

Uwaga dotycząca innej dostępnej postaci fizycznej

Mikrofilm 18179 BN (Prokopowicz, 12 p.17; Zawadzki, 11 p.118).

Uwaga dotycząca proweniencji

Italia, Rimini. Na f.1: [znak paragrafu] Mo CCCo XIIIIo fr. Bonfantinus antiquior... Ciąg dalszy porównując z napisem w cod.540 z Museo Civico w Bolonii (również na f.1), daje się odczytać jako: de Bononia fecit hunc librum. Dla kościoła San Francesco (późniejsze Tempio Malatestiano) w Rimini zostały wykonane (cf. S. Nicolini), trzy woluminy, w XIX w. rozeszły się po świecie, jeden to właśnie nasz rkps. Gudrun Dauner (Cantami, codice) uważa, że było ich aż sześć. Na f.201v napis z początków XVI w.: ego frater Fransisscus. Dwie karty papierowe f.82 i 83 dodane w XVII w. (także na sąsiednich kartach inne teksty) również świadczą o klasztornym pochodzeniu. Malarzem miniatur jest Neri da Rimini, jak wynika z porównania tych miniatur z innymi będącymi jego dziełem (cf. Jarosławiecka-Gąsiorowska p.34, Nicolini ut infra). W B.Czart.12520, dawniej Ew.2087 nr 3305 znajduje się karta pocztowa Wł. Czartoryskiego z 4 IV 1882 r., w której książę donosi Bentkowskiemu, że nabył w Ankonie XIV w. włoski antyfonarz (cf. także w tymże B.Czart. nr 3306 i B.Czart.12344, dawniej Ew.2118 p.245 nr 3302, wynika z nich, że antyfonarz jest w Krakowie 5 czy 10 IV), najprawdopodobniej chodzi o ten antyfonarz. Rkps pokazany w r.1995 na wystawie "Neri da Rimini" w Rimini.

Uwaga dotycząca oprawy

XVI(?) w. (Jarosławiecka-Gąsiorowska XVII w.), profilowane deski w brązowej przybrudzonej cielęcej skórze. Duże zwierciadło, w nim 4 pasy tłoczonych palmet i plecionek, następnie trzy bordiury. Tylna okładka w jasnobrązowym kolorze, ze śladami tylko zaczernień czy zabrudzeń. Kilka tłoków, ciemniejszych jakby niż skóra okładki, może nie ślepych(?). Dwie mosiężne klamry zamykały antyfonarz, zachowane tylko blaszki mocujące paski do okładki przedn. i gniazda w które paski wchodziły, brak pasków spinających. Pięć zwięzów i kapitałki. Skóra okładki, która odrywała się w kilku miejscach na grzbiecie, została w r.1995 podklejona.